ดอกไม้ประจำชาติลาว


ดอกไม้ประจำชาติลาว



ดอกลีลาวดี  ดอกไม้ประจำชาติ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

                          ชื่อพื้นเมือง      :  จำปา

                          ลักษณะทั่วไป  :   เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง เนื้อไม่อ่อน แตกกิ่งเป็นแฉก  เป็นง่ามกระจายออกทำ  
                                                     ให้เกิดทรงพุ่มใหญ่ กิ่งเปราะง่าย  ทิ้งใบในฤดูแล้งแล้วผลิดอก  และใบรุ่นใหม่  
                                                     ในช่วงเดือนเมษายนเป็นต้นไป
                          ใบ                  :    มีใบใหญ่โตเป็นหอก ใบแข็งมีสีเขียวเข้ม
                          ดอก               :    ดอกเป็นช่อ ถ้าต้นสมบูรณ์ดี ช่อหนึ่งจะมีดอกหลายสิบดอก เป็นกลุ่มสวยงามมาก
                                                     มีกลีบดอก 5 กลีบ มีหลายลักษณะ  บางชนิดกลีบเวียนกัน  บางชนิดกลีบดอกเรียง                                                         กันบางชนิดปลายกลีบดอกแหลม  บางชนิดปลายกลีบดอกมน มากมายหลายสี บาง                                                      ต้นอาจมีดอกมีสีเดียว เช่น ขาว  แดง  ชมพู                                               
                          ผล                  :   ผลจะออกเป็นฝักคู่สีน้ำตาล
                          ด้านภูมิทัศน์    :   นิยมใช้กันมากในวงการสปา

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ประวัติศาตร์

รูปภาพ
ประวัติศาสตร์ลาวยุคต้น                  ตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์เมื่อประมาณ 4,000 – 5,000 ปีก่อน กลุ่มชนที่พูดภาษาไตได้อพยพเข้ามาอยู่ในประเทศลาวและที่ราบสูงในภาคอีสาน รวมถึงพวกไท- กะได ม้ง-เมี่ยนที่เป็นบรรพบุรุษของชาวลาวลุ่ม และพวกม้ง-เย้าที่อพยพจากตอนใต้ของประเทศจีน แรกเริ่มกลุ่มชนเหล่านี้ไม่มีการตั้งหลักแหล่งที่แน่นอน ต่อมาเมื่อชนเผ่าต่างๆ ทั้งไท พม่า และเวียดนามอพยพลงมาในเขตเทือกเขาและหุบเขาของดินแดนเอเชียอาคเนย์ ซึ่งเป็นถิ่นที่อยู่ของชนชาติมอญ-เขมร ความจำเป็นในการสร้างบ้านแปงเมืองก็เริ่มมีขึ้นจนพัฒนาต่อมาเป็นเมืองเกษตรกรรม และตั้งถิ่นฐานอยู่บริเวณหุบเขาและที่ราบลุ่มภายใต้อำนาจของอาณาจักรเขมร                   ต่อมาในปี พ.ศ. 1896 พระเจ้าฟ้างุ้มทรงทำสงครามตีเอานครเวียงจันทน์หลวงพระบาง หัวเมืองพวนทั้งหมดตลอดจนหัวเมืองอีกหลายแห่งในที่ราบสูงโคราชเข้ารวมเป็นอาณาจักรเดียวกันภายใต้การช่วยเหลือของกษัตริย์เขมร ก่อตั้งเป็นอาณาจักรล้านช้างขึ้นบนดินแดนที่ตั้งอยู่กึ่งกลางระหว่างลุ่มแม่น้ำโขงกับเทือกเขาอันหนำ มีศูนย์กลางอยู่ที่เมืองเชียงดง-เชียงทอง เป็นอาณาจักรที่รุ่งเรืองในทุกด้าน
อ่านเพิ่มเติม

ประชากร

   ประชากร            จากสถิติในปี พ.ศ. 2548 ( ตามข้อมูลกระทรวงการต่างประเทศของไทย) ประเทศลาวมีประชากรรวม 6,068,117 คน ประกอบด้วยชนชาติต่างๆ หลากหลายเชื้อชาติ ซึ่งในภาษาลาวจะเรียกรวมกันว่า "ประชาชนบรรดาเผ่า" สามารถจำแนกได้เป็น 68 ชนเผ่าโดยประมาณ แบ่งเป็น 3 กลุ่มใหญ่ตามถิ่นที่อยู่อาศัย ดังนี้             ลาวลุ่ม หมายถึงชาวลาวที่อาศัยอยู่ในเขตที่ราบ ส่วนใหญ่ได้แก่คนเชื้อชาติลาว ภูไท ไทดำ ไทลื้อ ฯลฯ ใช้ภาษาลาวหรือภาษาตระกูลภาษาไทเป็นภาษาหลัก ประชาชนกลุ่มนี้มีอยู่ร้อยละ 68 ของจำนวนประชากรทั้งหมดและอาศัยกระจายอยู่ทั่วประเทศ ถือว่าเป็นกลุ่มชาวลาวที่มีจำนวนมากที่สุดในประเทศ           ลาวเทิง หมายถึงชาวลาวที่อาศัยอยู่ในเขตที่ราบสูง เช่น ชาวบรู มะกอง งวน ตะโอย ตาเลียง ละเม็ด ละเวน กะตัง ฯลฯ ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ทางภาคใต้ของประเทศ เช่น แขวงจำปาสัก แขวงเซกอง แขวงอัตตะปือ คิดเป็นร้อยละ 22 ของจำนวนประชากรทั้งหมด           ลาวสูง หมายถึงชาวลาวที่อาศัยอยู่ในเขตภูเขาสูง เช่น ชาวม้ง เย้า มูเซอ ผู้น้อย และชาวเขาเผ่าต่างๆ ส่วนมากอาศัยอยู่ในเขตภาคเหนือของลาว เช่น แขวงหลวงพระบาง แขวงเ
อ่านเพิ่มเติม

ประเพณีศิลปวัฒนธรรมประเทศลาว

รูปภาพ
ประเพณีศิลปวัฒนธรรมประเทศลาว             ศิลปวัฒนธรรมและประเพณีของประเทศลาว วัฒนธรรมของลาวจะมีความคล้ายคลึงกับวัฒนธรรมทางภาคอีสานของไทยมาก ในด้านดนตรีแคน ถือเป็น เครื่องดนตรีประจำชาติ โดยมีวงดนตรีคือ วงหมอลำ และมี รำวงบัดสลบ ( Budsiob) ซึ่งเป็นการเต้นที่มีท่าตาม จังหวะเพลง โดยจะเต้นพร้อมกันไปอย่างเป็นระเบียบ ถือเป็นการร่วมสนุกกันของชาวลาวในงานมงคลต่างๆ    การตักบาตรข้าวเหนียว                         การตักบาตรข้าวเหนียว ถือเป็นจุดเด่นของเมืองหลวงพระบาง ซึ่งโดยปกติแล้วนิยมใส่บาตรด้วย ข้าวเหนียวเพียงอย่างเดียว เพราะเมื่อถึงเวลาฉัน ชาวบ้านจะยกสำหรับ กับข้าวไปถวายที่วัด เรียกว่า “ ถวายจังหัน ” โดยเวลาใส่บาตรจะ นั่งคุกเข่าและผู้หญิงต้องนุ่งซิ่น ส่วนผู้ชายนุ่งกางเกงขายาว และมีผ้าพาด ไหล่ไว้สำหรับเป็นผ้ากราบพระเหมือนกัน วิถียามเช้าของชาวหลวงพระบางที่ยังคงงดงามมีเอกลักษณ์และเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ก็เห็นจะไม่มีอะไร เกิน “ การตักบาตรข้าวเหนียว ” ที่ในทุกๆเช้าของแต่ละวัน ชาวหลวงพระบางผู้แนบแน่นใน พระพุทธศาสนาจะตื่น ขึ้นมาแต่เช้าเพื่อเตรียมข้าวของไว้สำหรับตักบาตรข้าวเหนีย
อ่านเพิ่มเติม